Atrybuty rel=„noopener” i rel=”noreferrer” – czym są i jak je stosować

Atrybut rel=”noopener” oraz atrybut rel=”noreferrer” stosuje się, by poprawić pozycję strony internetowej w wyszukiwarkach. Podobnie, jak atrybuty rel=”nofollow” i rel=”follow” mogą one wpłynąć na pozycjonowanie. Jak je stosować?

Atrybuty rel=”noopener” oraz atrybut rel=”noreferrer” – co to takiego?

Atrybut rel=”noopener” oraz atrybut rel=”noreferrer” to nieco mniej znane atrybuty, którymi można się posługiwać na stronach internetowych. Podobnie, jak popularne rel=”nofollow”, czy rel=”follow”, mają one na celu wskazanie konkretnej akcji robotom Google.

Co oznacza znacznik rel?

Znacznik rel służy do określenia relacji pomiędzy linkiem i miejscem, do którego on prowadzi. Innymi słowy, znacznik ten definiuje relację pomiędzy hiperłączem i miejscem, do którego ono odsyła.

Jak stosować atrybut rel=”noopener” oraz atrybut rel=”noreferrer”?

Atrybut rel=”noopener” – właściwości i stosowanie

Atrybut rel=”noopener” chroni użytkowników sieci Internet przez otwieraniem linków ze znacznikiem _blank i otwieraniem złośliwych stron internetowych, które mogą się podszywać pod interesujące nas witryny.

Znacznik _blank powoduje przekierowanie klikniętej zawartości do nowej karty lub okna. Ma to swoje zalety, ponieważ użytkownik może sprawdzić nową treść, bez opuszczania aktualnie przeglądanej strony i utraty jej treści. Ma jednak także wady – luka w znaczniku _blank powoduje, że nowa karta nie zawsze jest należycie zabezpieczona i kliknięcie w link może uruchomić w tle szkodliwą usługę oraz narazić użytkownika na phishing.

UWAGA: znacznik rel=”noopener” nie jest obsługiwany przez przeglądarkę Mozilla Firefox. Posiadaczom tej przeglądarki internetowej zalecamy wykorzystanie kombinacji atrybutów rel=”noopener noreferrer”.

Atrybut rel=”noreferrer” – właściwości i stosowanie

Atrybut rel=”noreferrer” wskazuje robotom Google, by nie przesyłać informacji ze strony A do strony B po kliknięciu w link, jego działanie jest więc w pewnym sensie podobne do atrybutu rel=”nofollow”, którego zadaniem jest odwiedzenie robotów Google od śledzenia linku i kojarzenia witryny A z linkowaną witryną B.

Dzięki rel=”noreferrer”  można np. ukryć nagłówek HTTP. Mimo że hiperłącze dla zwykłego użytkownika wygląda tak samo, strona B nie wie, gdzie znajduje się link, który został kliknięty i do niej doprowadził. Stosowanie atrybutu rel=”noreferrer” nie zostało jeszcze oficjalnie skomentowane przez Google, w związku z czym na razie nie wiadomo, czy znacznik wpływa pozytywnie, czy negatywnie na pozycjonowanie witryny i jej kompatybilność z narzędziami Google Analytics.

Dlaczego i czy warto stosować atrybuty rel=”noopener” oraz rel=”noreferrer”?

W aktualnej wersji WordPress atrybut rel=”noopener” jest automatycznie dodawany do wszystkich tworzonych linków, nie trzeba więc wprowadzać go do kodu HTML. W przypadku innych platform CMS najlepiej unikać znaczników _blank lub wprowadzać atrybut ręcznie do wszystkich linków.

O ile co do słuszności stosowania rel=”noopener” nie ma żadnych wątpliwości, o tyle atrybut rel=”noreferrer” użytkownik stosuje na własną odpowiedzialność. Gigant z Mountain View jeszcze nie wypowiedział się oficjalnie na temat tego, czy znacznik ten może powodować problemy z Google Analytics.

Więcej o atrybutach rel=”noopener” i rel=”noreferrer” przeczytasz w tym wpisie: https://porady.org/jak-i-kiedy-stosowac-atrybuty-rel-noopener-i-rel-noreferrer